www.claimAOW.nlDe besluiten uitbreiding en beperking kring verzekerden volks- en werknemersverzekeringen zijn met ingang van 1 januari 2015 aangepast. Een van de wijzigingen betreft het invoeren van verzekeringsplicht voor personen die:
– de nationaliteit van een EU/EER/Zwitserland of derde land hebben;
– buiten Nederland wonen in de EU/EER/Zwitserland;
– een dienstbetrekking hebben met een in Nederland wonende of gevestigde werkgever en
– voor deze werkgever arbeid verrichten buiten Nederland, de EU/EER/Zwitserland.
Het hebben van een arbeidsovereenkomst met een in Nederland gevestigde werkgever kan er dus toe leiden dat, ook al wordt er niet in Nederland of de EU/EER/Zwitserland gewerkt maar wereldwijd, toch sprake is van verzekeringsplicht voor de volks- en werknemersverzekeringen. Tot 31 december 2014 werd deze verzekeringsplicht enkel aangenomen voor zeevarenden en was dit gebaseerd op een besluit van de staatssecretaris van Financiën.
Gevolgen
Voor de werkgevers die in deze situaties een uniforme verzekeringsplicht willen realiseren voor al hun werknemers die bij hen in dienst zijn, kan deze regelgeving welkom zijn.
Voor de werkgevers die in deze situaties reeds andere voorzieningen hebben getroffen voor hun werknemers, ontstaat een extra last, namelijk de verplichting om premies te betalen in Nederland voor de volks- en werknemersverzekeringen. Daarnaast zal de werknemer ook verzekerd worden voor de Zorgverzekeringswet en op basis daarvan aansluiting moeten bewerkstelligen bij een in Nederland gevestigde ziektekostenverzekeraar. Vervolgens zal de nominale premie moeten worden betaald.
Een uitvoeringsprobleem betreft het verkrijgen van een BSN- of RNI-nummer. Omdat men niet in Nederland woont of werkt, is er geen verplichting een dergelijk nummer te verkrijgen. De vraag is dan ook hoe registratie bij de uitvoeringsinstellingen plaats zal vinden.
Mogelijke oplossingen
Wanneer verzekeringsplicht in deze situatie niet gewenst is, kan er voor gekozen worden om de dienstbetrekking te beëindigen en te laten overgaan op een niet in Nederland gevestigde werkgever.
Een andere oplossing is om uit te gaan van het toepassen van de sociale verzekeringswetgeving van het woonland van de desbetreffende werknemer. De sociale zekerheidsverordening (EEG) nr. 883/2004 voorziet er namelijk in dat, wanneer er geen andere sociale verzekeringswetgeving wordt aangewezen door het werken in de EU, de sociale verzekeringswetgeving van het woonland van de werknemer van toepassing is. Hoewel in sommige gevallen geoordeeld wordt dat deze oplossing niet mogelijk is, omdat de desbetreffende aanwijsregel enkel van toepassing zou zijn voor uitkeringsgerechtigden, is AWVN van mening dat de tekst van deze aanwijsregel duidelijk genoeg is. Voor iedereen op wie een van de andere aanwijsregels van de verordening niet van toepassing is, geldt de aanwijsregel die bepaalt dat wetgeving van de woonplaats van de werknemer van toepassing is.
Bron: AWVN
